Marielles blog over de wijkzorg deel 81: een mooi afscheid

De zorg die ons team biedt is in deze periode intensief.
Afgelopen weken hebben wij een cliënt in zorg gehad die nog maar kort wist dat hij
ongeneeslijk ziek was. Hij ging snel achteruit; meneer gaf veel pijn aan.
Samen met zijn familie en de huisarts werd besloten om palliatieve sedatie op te gaan
starten. Een schets van het verloop van dit zorgproces
Om het meneer zo comfortabel mogelijk te maken, wordt er gestart met pijnbestrijding in combinatie met een slaapmiddel.
Het regelwerk, zoals de pompen bestellen doe ik vanuit huis. Op een avond heb ik dienst en  zal samen met mijn collega de pompen aan gaan sluiten.
We beginnen de avonddienst iets vroeger dan normaal, zodat we alle tijd hebben om alles goed te kunnen regelen voor meneer.
Nadat we dit gedaan hebben en nog andere cliënten hebben bezocht, houden we even
pauze en eten wat.
Kort daarna gaan we naar meneer toe. Het regent hard; het is troosteloos weer.
Binnengekomen voelen we de warmte, niet alleen letterlijk qua temperatuur maar ook de warme sfeer die er hangt.
De huisarts is ook aanwezig. Mijn collega legt aan de cliënt en zijn familie uit wat ze kunnen verwachten van de palliatieve sedatie.
Wat ben ik trots op mijn collega die met een combinatie van kennis en geduld deze familie zo professioneel uitleg geeft.

Lieve woorden van meneer en zijn echtgenote, kinderen en kleinkinderen; indrukwekkend  om dit moment zo met elkaar mee te maken. Zoveel liefde.
Ondertussen sluiten we, onder toezicht van de huisarts, de pompen aan.
Door mijn hoofd schiet het afscheid van mijn moeder. Die ook met behulp van palliatieve sedatie is overleden. Omdat ik kan putten uit eigen ervaring , kan ik mij goed inleven in de    emoties van de familie. Het raakt mij behoorlijk.
We gaan weer weg en laten de familie rustig achter. We spreken met de familie af om later op de avond nog een keer langs te komen.
Als we buiten zijn, vragen we even aan elkaar hoe het gaat. “Het gaat” en we vervolgen
ieder onze route.
Als we aan het einde van de avond bij meneer langs gaan, is het rustig. Meneer is nog niet in diepe slaap. De familie is ook tevreden en rustig en in afwachting van het overlijden van meneer.

De volgende dag heb ik weer dienst en verleen zorg bij dhr.
Ik tref een diep slapende, rustige cliënt. Het overlijden zal niet lang meer op zich laten
wachten. Nadat we meneer hebben opgefrist , neem ik afscheid van meneer en zijn familie.
Niet veel later krijg ik een berichtje dat meneer is overleden.
Later in de middag ga ik nogmaals bij de familie langs om hen persoonlijk te condoleren..
Er zijn nog een aantal zaken die ik voor de familie regel.
Daarna word ik hartelijk bedankt voor de fantastische zorg die wij als team hebben geleverd.
Het blijft bijzonder om deelgenoot te zijn van de laatste fase van iemands’ leven.
Net zo bijzonder is de trots die ik ervaar ; trots op ons team!!

Lieve groet Mariëlle